تشخیص مقاومت های دارویی در ژن پروتئاز در بیماران مبتلا به hiv-1 دریافت کننده داروهای ضد رتروویروسی

مقدمه : به کار بردن ترکیبی از داروهای ضد رتروویروسی (haart) ثابت شده که بطور قابل توجهی در کنترل پیشرفت بیماریhiv-1 موثر می باشد و باعث افزایش طول عمر بیمار می شود ، اما این وضعیت می تواند با توسعه ی مقاومت دارویی به خطر بیفتد. گسترش سویه های hiv-1 که حساسیت آنها نسبت به داروهای ضد رتروویروسی کاهش یافته است، دلیل اصلی شکست درمانی می باشد. بنابراین آزمایشات مقاومت دارویی، ابزار مهمی در مدیریت بیماران آلوده با hiv-1 تحت درمان می باشد. مواد و روش ها: بعد از طراحی پرایمرها برای ناحیه ی ژنی پروتئاز، rna ویروسی استخراج و سپس rt nested-pcr، برروی نمونه ها انجام و محصولات نهایی توالی یابی گردید. توالی ها با استفاده از نرم افزار bioedit ویرایش و با mega4 همردیف سازی آنها انجام گرفت و در نهایت با توالیهای رفرانس مقایسه گردید. آنالیز فیلوژنیک بوسیله ی mega4 انجام شد. از standford hiv sequence databaseبرای جستجوی مقاومت های دارویی استفاده شد. نتایج: تجزیه و تحلیل توالی یابی، هیچگونه مقاومت دارویی را نسبت به مهار کننده های پروتئاز نشان نداد و آنالیز فیلوژنتیک مشخص نمود که، تحت گونه a1 در ایران غالب می باشد. نتیجه گیری: آنالیز فیلوژنتیک می تواند در استراتژی پیشگیری و کنترل برنامه ریزی ها مفید باشد. در حال حاضر استفاده ی گسترده از داروهای ضد رتروویروسی احتیاج به تجزیه و تحلیل جامع تر مقاومت ژنوتیپی دارد.